czw., 12.05.2022
18:30–20:00
Debata
Muzeum Woli
udział bezpłatny

Zakole Wawerskie – przyszłość miejskiego mokradła | ONLINE

Spotkanie dotyczące przyszłości niezwykłego miejsca na mapie Warszawy – Zakola Wawerskiego. ​​

Zakole Wawerskie

To zaskakująco dziki teren podmokły położony między osiedlami Gocławia i Wawra, obejmujący starorzecze meandrującej tam niegdyś Wisły oraz jej dawne tarasy zalewowe. Na Zakole Wawerskie składają się różnorodne przyrodniczo tereny, w tym torfowiska, las olszowy oraz rozległe łąki, zamieszkane przez liczne stworzenia. Miejsce to stanowi chociażby siedlisko dla największej liczby gatunków ptaków w stolicy.

W ostatnich dziesięcioleciach to miejskie mokradło na nowo zdziczało dzięki działalności bobrów oraz zapomnieniu przez ludzi, jednak wkraczająca w teren zabudowa oraz nadsypywanie gruntów sprawiają, że nie można go dłużej pozostawiać samemu sobie. Najwyższy czas przypomnieć sobie o wadze i roli Zakola dla miasta oraz jego mieszkańców, zarówno pod kątem wodnym, klimatycznym i ekologicznym, jak też rekreacyjnym i regeneracyjnym.

Jak jednak połączyć te funkcje dzikiej miejskiej zieleni?
Czy możemy zapewnić spokojne siedlisko innym zwierzętom i roślinom, udostępniając zarazem dany obszar ludziom?

Obszar Zakola Wawerskiego jest również jednym z wątków wystawy: „Niech Płyną! Inne rzeki Warszawy” prezentowanej w Muzeum Woli.

Zastanowimy się nad tym wraz z zaproszonymi gośćmi, przyglądając się możliwym scenariuszom na przyszłość Zakola Wawerskiego. Spotkanie zorganizowane przez ZAKOLE i Muzeum Woli. Relacja na żywo na Facebooku Muzeum Woli.

Uczestniczki i uczestnicy spotkania:

ZAKOLE, w składzie Zuzia Derlacz, Krysia Jędrzejewska-Szmek, Ola Knychalska, Olga Roszkowska i Pola Salicka – grupa skupiona wokół Zakola Wawerskiego, stwarzająca okazje do wymieniania się różnymi rodzajami wiedzy o tym miejscu – zarówno historycznej i naukowej, jak też osobistej, ucieleśnionej i opartej na doświadczeniu zmysłowym. Starają się monitorować sytuację prawną i administracyjną Zakola Wawerskiego oraz przyglądają się potencjalnym scenariuszom na przyszłość tego obszaru, zadając sobie pytanie, jak myśleć o prawie do miasta włączając w nie więcej-niż-ludzi. Zgromadzoną wiedzę udostępniają na stronie www.zakole.pl.

Stanisław Łubieński – pisarz, dziennikarz, z zamiłowania przyrodnik. Pisze regularnie do „Gazety Wyborczej”, „Tygodnika Powszechnego” i „Dwutygodnika”. Autor m.in. nagrodzonych Nike Czytelników esejów poświęconych ludziom i ptakom „Dwanaście srok za ogon” i zbioru „Książka o śmieciach”, w którym przygląda się katastrofie ekologicznej i patologiom współczesnej cywilizacji. Prowadzi bloga Dzika Ochota, współtworzy kolektyw edukatorów przyrodniczych Akademia Dzikiej Ochoty.

Dr inż. Kasper Jakubowski – architekt krajobrazu, edukator, aktywista miejski, a także współzałożyciel i prezes Fundacji Dzieci w Naturę. Autor „Czwartej przyrody” oraz innych tekstów na temat przyrody miasta i nieużytków, proekologicznych nurtów w projektowaniu i nowoczesnej edukacji ekologicznej. Przez kilka lat podróżował po miastach i odkrywał je od ich „dzikiej” strony. Studiował rozwiązania renaturyzacji ekosystemów miejskich (ich odbudowy i przywracania utraconych funkcji), udostępnienia mieszkańcom przyrody oraz edukacji ekologicznej.

Simone De Iacobis – wraz z Małgorzatą Kuciewicz tworzy CENTRALĘ, warszawskie studio architektoniczno-badawcze proponując możliwe scenariusze przyszłości.

Zdjęcia: Dariusz Kowalczyk